برنامه ریزی تحصیلی
بسیاری از دانش آموزان (یا حتی دانشجویان)، تحصیل را بار سنگینی بر شانه های خود می دانند و با وجود تلاش و زحمت فراوان، دائم در ترس و اضطراب به سر می برند و در نهایت هم نتایج خوبی نمی گیرند. در مقابل، برخی از دانش آموزان با این که به تفریحات خود می رسند و از زندگی و تحصیل نیز لذت می برند، در زمینه ی تحصیل موفق ترند. شما نیز در میان دوستان و اطرافیان خود، دیده و شنیده اید که گاه دانش آموزی چند برابر دیگران زحمت می کشد، اما موفق نیست؛ در صورتی که فرد دیگری با تلاش کم تر به موفقیت های بیشتری رسیده است. به راستی، عامل این تفاوت ها را در کجا باید جست؟ آیا شما نیز چون باور اکثریت، معتقدید که هوش و استعداد، مهم ترین عامل تفاوت است؟
اگر الآن از شما بخواهند که به فرودگاه بروید و هواپیمایی را به پرواز درآورید، چه می کنید؟ این کار را می کنید یا می گویید هوش و استعداد این کار را ندارید؟ مسلماً خواهید گفت: «چون با فنون خلبانی آشنا نیستم، این کار را نمی کنم» و انجام ندادن این کار را نشانه ی ضعف استعداد و توانایی خود نخواهید دانست. پس چگونه است که در امر تحصیل، بدون داشتن اطلاعات لازم درباره ی شیوه ی صحیح مطالعه و یادگیری، به تحصیل خود ادامه می دهید و یا خود را فاقد توانایی لازم برای موفقیت در تحصیل می دانید؟ مگر نه این است که موفقیت در تحصیل، نشانه ی رشد کافی در مهارت های تحصیلی است و مهارت، آموختنی است نه ذاتی؟
ادامه مطلب...
